[continued from previous message]

maksymalne stawki, wysokie standardy dla osób prowadzą-
cych tego typu działalność, a także wprowadzą zakaz nachalnej reklamy czy akwizycji usług kancelarii odszkodowawczych (np. w szpitalach czy domach pogrzebowych).
Wprowadzimy także jasną defi nicję umowy franczyzy. Chcemy rów-
ności uczestników tego rynku, zarówno wielkich sieci, jak i drobnych przedsiębiorców, którzy decydują się na zawarcie umowy franczyzy.
Przed jej podpisaniem franczyzobiorca otrzyma pełen zakres informacji o warunkach franczyzy. Położy to kres próbom oszukiwania i wykorzy-
stywania franczyzobiorców. Wielkie zagraniczne sieci nie będą mogły nadużywać swoich pozycji względem drobnych przedsiębiorców.
Przyczyni się to do rozwoju franczyzy jako bezpiecznej formy współ-
pracy i ułatwi prowadzenie działalności gospodarczej.
Położymy kres nadużyciom przy postępowaniach upadłościowych.
Układy pomiędzy sędziami i syndykami prowadziły często do pokrzyw-
dzenia wierzycieli. Dobrzy znajomi sędziów dostawali „tłuste upadłości”,
na których oni się bogacili, a wierzyciele nie odzyskiwali należnych im wierzytelności. Receptą na ten proceder będzie wprowadzenie loso-
wego przydziału spraw upadłościowych syndykom.
4.4. Reforma instytucjonalna Unii Europejskiej Obecność Polski w
strukturach Unii Europejskiej jest trwałym elemen-
tem naszej polityki. Polacy zawsze byli i będą Europejczykami. Rząd Jana Olszewskiego, który m.in. współtworzyło Porozumienie Centrum dążył do integracji ze Wspólnotami Europejskimi i NATO wbrew elitom post- komunistycznym i części elit postsolidarnościowych (tzw. koncepcja —   —
..  @   NATO-
bis i EWG-bis). Prawo
i Sprawiedliwość w trakcie kampanii referendalnej aktywnie zachęcało do głosowania za wejściem do Unii Europejskiej. Cieszymy się z korzyści integracji, z których na co dzień korzystają Polacy, jak np. swoboda przemieszczania się, wspólny rynek czy dopłaty dla rolników. Nasz rząd jest i będzie gwarantem polityki obrony kieszeni Polaków przed
przerzucaniem na nich kosztów reform UE, czego życzyłyby sobie Bruksela i Berlin oraz ich stronnicy w Polsce.
Pogłębiające się kryzysy na zachodzie Europy, np. niekontrolowana migracja z Afryki, przyczyniają się do umacniania się procesów politycz-
nych w Europie dających nadzieję na zbudowanie stronnictwa reform w UE. Chcemy silnej Unii Europejskiej, ale warunkiem jej istnienia jest siła (wynikająca z suwerenności) państw członkowskich. Silna Polska w silnej Unii to nasza niezmienna dewiza.
Zasadniczym warunkiem koniecznym, by móc na forum UE prowadzić politykę zgodną z polską racją stanu i realizującą polskie interesy, jest możliwość
jej suwerennego kształtowania. Niemniej od lat istnieje w jej ramach silna tendencja do autonomizacji i federalizacji, wspierana przez najsilniejsze państwa, takie jak Niemcy i Francja, w celu zabezpieczenia swoich
interesów narodowych. Zjawisko „rozlewania się kompetencji”
(spillover effect) czy też „pełzających kompetencji” (competence creep), wcześniej opisywane już w doktrynie, przełamało w ostatnich latach tamę, stawianą przez grupę państw opierających się naporowi centra-
lizacyjnemu i zburzyło delikatny balans międzyinstytucjonalny. Komisja Europejska i Trybunał Sprawiedliwości UE zdecydowały się na poszerza- jącą interpretację szeregu klauzul generalnych. TSUE zdecydował bez
podstaw prawnych o nakładaniu kar pieniężnych z powodu niewykona-
nia tzw. środków tymczasowych. Komisja Europejska zaczęła używać wspólnych
środków unijnych jako narzędzia nacisku finansowego na państwa. Co więcej, jak wspomniano, część dużych państw członkow-
skich, przy wsparciu większości w Parlamencie Europejskim, próbuje
forsować usankcjonowanie tych zjawisk i narzucić kolejne pomysły centralizacyjne, np. odejście od zasady jednomyślności przy podej-
mowaniu przez UE decyzji w strategicznych obszarach. Wyzwaniem stojącym
przed Polską jest nie tylko zdecydowane przeciwstawienie się tym
zjawiskom, próbom ich sankcjonowania i wzmacniania, ale też przedstawienie alternatywy rozwoju instytucjonalnego UE i pozy-
skanie do jej poparcia koalicji sojuszników. W związku z tym Polska
powinna forsować szereg rozwiązań:
4     —  —
▬ Mechanizmy uniemożliwiające działanie instytucji brukselskich poza traktatami. Podstawowym elementem, który powstrzymałby wymienione
tendencje, jest przypomnienie, iż to państwa człon-
kowskie są „Panami Traktatów”. W związku z tym konieczne jest ustanowienie
odpowiednich mechanizmów weryfikacyjnych, które stanowiłyby blokadę dla pozatraktatowego rozszerzania kompetencji instytucji unijnych. Mechanizm
taki może mieć charakter międzyrzą-
dowy – w takim wypadku wątpliwość co do zakresu kompetencji UE podnoszona byłaby przez grupę państw członkowskich (co najmniej dwóch), a decyzja byłaby podejmowana przez Radę Unii Europejskiej w drodze konsensu, a w przypadku jego braku zastosowanie znajdo-
wałaby zasada domniemania kompetencji państwa członkowskiego,
wynikająca z zasady przyznania. Alternatywą byłoby stworzenie wyższej izby w TSUE, która składałaby się w połowie z sędziów TSUE,
a w połowie z sędziów najwyższych sądów i trybunałów państw członkowskich.
Oceniałaby ona wątpliwości odnośnie do kompetencji instytucji UE. Panowałoby analogiczne domniemanie kompetencji na rzecz państw członkowskich, a jego przełamanie musiałoby być uwarunkowane zgodą odpowiedniej liczby sędziów krajowych.
▬ Sprzeciw wobec prób forsowania przez część państw, z Niemcami, Francją i krajami Beneluksu na czele, zmian instytucjonalnych,
polegających na rezygnacji z zasady jednomyślności. Propozycje te są uzasadniane koniecznością usprawnienia procesu decyzyj-
nego wewnątrz UE przed jej kolejnym rozszerzeniem. Coraz częściej podnosi się tę kwestię w formie swoistego szantażu wobec państw takich jak Polska, które sprzeciwiają się tym propozycjom, a popierają jednocześnie ambitną politykę rozszerzenia. Prawo i Sprawiedliwość kategorycznie będzie przeciwstawiać się propozycjom odchodze-
nia od zasady jednomyślności w jakimkolwiek kontekście, bowiem zasada ta
ma fundamentalne znaczenie z punktu widzenia zabez-
pieczenia naszych interesów w UE.
▬ Koncepcja aktywnej subsydiarności. W odpowiedzi na obiektywny fakt trudniejszego dochodzenia do jednomyślności w gronie – państw członkowskich w przyszłości, wobec dzisiejszej UE-, pro-
ponujemy, aby Unia, poszerzając się terytorialnie, jednocześnie była
zdolna do „cofnięcia się” kompetencyjnie z obszarów, w któ-
rych państwa członkowskie lepiej lub co najmniej tak samo dobrze i
skutecznie zdołałyby realizować swe kompetencje. Jednocześnie —   — ..  @  
powinna skupić się na
pogłębieniu integracji w obszarach, co do których istnieje zgoda
wszystkich państw w zakresie korzyści, wyni-
kających z powierzenia kompetencji UE, np. wspólny rynek, swoboda świadczenia usług, zniesienie barier handlowych.
▬ Koncepcja Europy różnorodnej. Koncepcja ta stawia na elastyczność w zakresie wyboru przez państwa członkowskie sektorów i poziomu współpracy, jaki w danym obszarze chcą osiągnąć. Takie zróżnico-
wanie winno zakładać zarówno możliwość wzmacniania współpracy przez państwa zainteresowane pogłębianiem integracji w określo-
nych dziedzinach, jak i cofanie się z integracji w pewnych dziedzinach, połączone z uwalnianiem kompetencji dotychczas wykonywanych przez UE na
rzecz państw. Wdrożenie takiej koncepcji byłoby też szansą na przyspieszenie procesu rozszerzenia Unii. Jest to mecha-
nizm, który istnieje obecnie w traktatach w niektórych dziedzinach w
postaci „mechanizmu wzmocnionej współpracy”.
▬ Dążenie do rozszerzenia Unii Europejskiej. Kontynuujemy optykę zorientowaną na rozszerzenie UE, promowaną przez śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Od szeregu lat wspieramy politykę rozszerzenia,
nalegając, by dać takim państwom, jak Ukraina, Mołdawia czy Gruzja, szybszą perspektywę członkostwa. Starania te, których istotnym punktem zwrotnym było postawienie przez Polskę, jako pierwszy kraj UE, postulatu natychmiastowego statusu kandydackiego dla Ukrainy tuż po rosyjskiej
agresji, przyniosły rezultat w postaci przy-
znania tego statusu Ukrainie i Mołdawii latem  r. Chcemy także kontynuować realne i skuteczne wsparcie dla akcesji do UE krajów tzw. Bałkanów Zachodnich (Serbia, Albania, Bośnia i Hercegowina,
Macedonia Północna, Czarnogóra, Kosowo), które – otoczone gra-
nicami Unii – stanowią swoiste „miękkie podbrzusze UE”, podatne na destabilizację przez aktorów zewnętrznych, groźne dla samej Unii.
Otworzymy Instytut Polski w Belgradzie oraz będziemy kon-
tynuować rozpoczęty w tym roku proces zwiększania środków na politykę rozwojową dla Bałkanów.
▬ Proponujemy ponadto zawarcie w traktatach możliwości odwołania się do woli obywateli, wyrażonej w referendum. Negatywny wynik referendum w
choćby jednym kraju członkowskim, przy spełnieniu progu frekwencyjnego %, winien skutkować zaprzestaniem pro-
cedowania projektu aktu prawnego.
4     —   —
▬ Postulujemy, aby do obecnych uregulowań dodać instytucję pety-
cji kwalifi kowanej, a więc takiej, która po osiągnięciu określonego progu obywateli wspierających (np. % pełnoletnich obywateli państwa członkowskiego) zobowiązywałaby Komisję Europejską do przygotowania propozycji działań legislacyjnych.
▬ Brak bezpośredniej kontroli demokratycznej nad KE i TSUE uzasad-
nia w naszej opinii wprowadzenie zasady kadencyjności członków tych instytucji – maksymalnie dwóch kadencji dla członków Komisji Europejskiej oraz maksymalnie jednej kadencji dla sędziów TSUE.
▬ Postulujemy wprowadzenie do traktatów jasnego powiązania art.  i  TUE
poprzez wskazanie, że ocena przestrzegania wartości, o któ-
rych mowa w art.  TUE, może być przedmiotem wyłącznie postę-
powania z art.  TUE, zaś sam art.  TUE, jako klauzula generalna,
nie nakłada na państwa bezpośrednio żadnych obowiązków, gdyż te mogą wynikać jedynie z konkretnych zobowiązań przyjętych jed-
noznacznie na mocy prawa pierwotnego lub pochodnego. Ponadto proponujemy wprowadzenie do traktatów zasady, że ocena ewentu-
alnego naruszenia wartości wymienionych w art.  TUE w powiązaniu z innymi konkretnymi zobowiązaniami, w ramach procedury art.  TUE, winna uwzględniać analizę regulacji danej materii w innych kra-
jach członkowskich, a jeżeli doprowadzi ona do wniosku, że w innych państwach podobne regulacje danej materii nie budzą wątpliwości,
zarzut naruszenia nie jest dopuszczalny.
▬ Sam art.  TUE musi zostać uzupełniony o doprecyzowanie sposobu zamknięcia procedury prowadzonej na jego podstawie, którego dziś brakuje. Postulujemy, aby wprowadzić przepis, wedle którego postępowanie zostaje zamknięte, jeśli Rada nie podejmie decyzji do czasu zakończenia kadencji instytucji, która przedłożyła projekt tzw.
uzasadnionego wniosku w tej sprawie (lub po upływie maksymalnie czterech
lat w przypadku wniosku jednej trzeciej państw).
▬ Będziemy domagać się stworzenia procedury badania praworząd-
ności działań instytucji europejskich. Ujawnione ostatnio liczne nieprawidłowości, w tym o możliwym podłożu korupcyjnym, a także nadużycia
kompetencyjne ze strony instytucji europejskich, jasno wskazują, że mamy
do czynienia ze szkodliwymi skutkami nierówno-
wagi, w której działalność ponadnarodowych instytucji europejskich —  —
.†.    @    
  jest w
zasadzie pozbawiona jakiejkolwiek kontroli. W interesie oby-
wateli, a także równowagi międzyinstytucjonalnej, leży stworzenie
procedury kontroli praworządności działań instytucji europejskich.
4.5. Bezpieczeństwo fi nansowe polskich rodzin i godna praca Przejmując
pod koniec  r. odpowiedzialność za losy państwa, zapro- ponowaliśmy nowy rodzaj polityki. To polityka, która nie odwraca oczu od problemów osób z niepełnosprawnościami i ich najbliższego otocze-
nia. Polityka, która przywróciła godność pracy, kładąc kres groszowym wynagrodzeniom. Polityka, która pojęcie solidarności międzypokolenio-
wej z pustego sloganu przekuła w konkretne rozwiązania, skierowane do osób starszych. To wreszcie polityka, która przestała stygmatyzować rodziny wielodzietne jako rzekome źródło biedy i patologii. Jesteśmy formacją, dzięki której polskie rodziny uwierzyły w siebie. Przyjęte przez naszą formację całościowe podejście do polityki socjalnej będzie kontynuowane i rozwijane w przyszłych kadencjach.
Rodzina w centrum Od  stycznia  r. dotychczasowe świadczenie „+”
stanie się świadczeniem „+”. Ustawa, przewidująca podwyższenie świad-
czenia, została już uchwalona i ogłoszona w Dzienniku Ustaw. Dzięki programowi „Rodzina +” rodziny stały się zamożniejsze i pojawiły się
lepsze perspektywy ich rozwoju. Program ten zagwarantował także korzystniejsze warunki do zakładania rodzin i wychowania dzieci,
dlatego jest uznawany za jeden z najlepszych sposobów wspierania rodziny niemal we wszystkich grupach społecznych, przy jednoczes-
nym poszanowaniu jej autonomii. Podniesienie wysokości świadczenia wychowawczego pozwoli na dalsze zwiększenie skuteczności programu „Rodzina +” i jednocześnie zapewni polskim rodzinom atrakcyjniejsze warunki rozwoju.
Będziemy nadal rozwijać program „Maluch+”, zwiększając liczbę miejsc w żłobkach, klubach dziecięcych oraz u dziennych opiekunów,
by rodzice dzieci do lat  mogli z powodzeniem łączyć aktywność 4     —  —
zawodową z wychowywaniem dzieci. Będziemy dbać i wspierać szcze-
gólnie te samorządy, gdzie jeszcze nie ma publicznego żłobka, aby rodzice
w całej Polsce mieli realny wybór form opieki nad swoimi naj-
młodszymi dziećmi. Będziemy udoskonalać także system finansowania opieki nad dziećmi, by żłobki były dostępne nie tylko blisko miejsca zamieszkania, ale także dostępne fi nansowo dla rodziców. Inwestycje w ramach programu „Maluch+” to zarówno nowoczesne budynki o wyso-
kim standardzie, w pełni dostosowane do potrzeb dzieci, jak i wysoka
jakość opieki dzięki ciągłemu podnoszeniu kompetencji opiekunów. Będziemy też rozwijać wsparcie innych form opieki niż opieka żłobkowa, szanując preferencje rodziców. Dzięki realizacji programu „Maluch+”
w każdej gminie powstanie przynajmniej jeden żłobek.
Jesteśmy nastawieni na kompleksową politykę wsparcia rodzin,
dlatego Prawo i Sprawiedliwość rozpocznie program dofi nansowania klubów
dla rodziców. Będą to publicznie dostępne miejsca, w których dzieci otrzymają przestrzeń do gier i zabaw, zapewniony będzie sani-
tariat i kącik socjalny, umożliwiający podgrzanie mleka albo zaparzenie kawy, rodzice natomiast uzyskają przestrzeń do wspólnego spędzania czasu
na rozmowach, grach planszowych, czytaniu książek. Wychowanie dziecka to jedno z najtrudniejszych zadań w życiu człowieka, dlatego konieczne są warunki do odpoczynku, zarówno dla dzieci, jak i dla rodzi-
ców. Kluby dla rodziców stworzą niestygmatyzującą przestrzeń wspólną, umożliwiającą nawiązywanie relacji.
Stworzymy nowy elastyczny grant na pracę zdalną dla rodzica powracającego
na rynek pracy (do wysokości -krotności minimal-
nego wynagrodzenia) oraz grant na pracę zdalną dla opiekuna osoby niepełnosprawnej (do wysokości -krotności minimalnego wyna- grodzenia). Grant będzie przyznawany pracodawcy za zatrudnienie
bezrobotnego rodzica powracającego na rynek pracy, posiadającego co
najmniej jedno dziecko w wieku do  lat (aktualnie granicą jest  lat) lub bezrobotnego, sprawującego opiekę nad osobą zależną (np. osobą starszą). Grant otrzyma również pracodawca za zatrudnienie bezrobot-
nego opiekuna osoby niepełnosprawnej. W tym przypadku grant będzie przysługiwał w wysokości -krotności minimalnego wynagrodzenia.
W obu sytuacjach pracodawca, który otrzymał grant, będzie musiał utrzymać zatrudnienie bezrobotnego przez okres  miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy lub przez okres  miesięcy w połowie wymiaru czasu pracy. Obecnie w
przepisach istnieje podobny instrument, jednak —  —
.†.    @    
  jest on dość
skomplikowany i niezbyt popularny. Powyższa propozy-
cja zakłada znaczne uelastycznienie i uproszczenie zasad, co powinno spowodować popularyzację pracy zdalnej.
Wprowadzimy alimenty natychmiastowe, które zabezpieczą środki na
utrzymanie dzieci przed rozpoczęciem postępowania rozwodo-
wego. Podniesiemy także standardy i kompetencje sądownictwa rodzin-
nego, co przyspieszy i usprawni postępowania rodzinne i opiekuńcze.
Poprawimy współpracę i przepływ informacji w sprawach dotyczących dzieci –
zapewnimy stronom bezpłatną mediację, dzięki temu łatwiej będzie im zawrzeć ugodę, a rozwód rodziców będzie dla dzieci mniej traumatycznym przeżyciem.
Uregulujemy także kwestie związane z prawem spadkowym.
Oddzielimy majątek spadkowy od majątku osobistego spadkobiercy,
który będzie ponosił odpowiedzialność jedynie za elementy należące do spadku – nie będzie spłacał wierzycieli spadkodawcy z własnego majątku. W trosce o najmłodszych znowelizujemy prawo rodzinne i opiekuń-
cze. Zmiany pozwolą na przyznanie numeru PESEL dziecku urodzonemu za
granicą, jeśli zagraniczny akt urodzenia jest sprzeczny z polskim prawem. Wsparcie seniorów i osób z niepełnosprawnościami Naszym celem będzie wprowadzenie do końca kadencji tzw. eme-
rytur stażowych. W  r. przywróciliśmy Polakom wolność wyboru momentu
przejścia na emeryturę, cofając skandaliczną decyzję rządu PO–PSL kierowanego przez Donalda Tuska, podwyższającą wiek eme-
rytalny dla kobiet i mężczyzn do . roku życia. Pieniądze na ten cel pozyskaliśmy dzięki wielkiej reformie fi nansów publicznych. Kolejnym krokiem, po uporaniu się z kryzysami związanymi z pandemią i wojną,
będzie wprowadzenie możliwości przejścia na emeryturę ze względu na staż pracy, co jest postulowane zarówno przez stronę społeczną, jak i
Prezydenta RP. Zaproponujemy, by przejście na emeryturę stażową było możliwe po  latach pracy dla kobiet i  latach pracy dla męż- czyzn. Każda osoba będzie miała wolność wyboru, czy chce skorzystać z emerytury stażowej, czy poczekać na osiągnięcie wieku emerytalnego.
4     —  —
Pamiętamy o seniorach. Zapewnimy wsparcie finansowe  uni-
wersytetom trzeciego wieku w zakresie edukacyjnym (np. wynagro-
dzenia wykładowców, dopłaty do zajęć oferowanych w ramach UTW)
i organizacyjnym (np. możliwość sfinansowania kosztu wynajmu pomieszczeń,
z których korzystają uniwersytety trzeciego wieku).
Rozszerzymy program rozwoju rodzinnych domów pomocy o wdro-
żenie gospodarstw opiekuńczych. Zmienimy przepisy tak, by w prze-
strzeni wiejskiej pojawiały się gospodarstwa opiekuńcze, wspierające osoby starsze, zamieszkałe na wsi oraz odciążające w opiece rodziny pracujące w rolnictwie. Opracujemy i wdrożymy program edukacyjny dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, przygotowujący mło-
dych ludzi do niesienia wsparcia osobom starszym. Chcemy, aby młodzi
stawali się Ambasadorami Srebrnego Pokolenia. Zwiększymy również nakłady finansowe na program „Senior+”, służący aktywizacji osób starszych. Rozbudujemy sieć domów i klubów, w których osoby w wieku senioralnym mogą rozwijać swoje zainteresowania oraz wymieniać doświadczenia.
Do tej pory emerytury pomostowe miały charakter wygasa-
jący – zgodnie z porozumieniem z NSZZ „Solidarność” zmieni się to od przyszłego roku. To rozwiązanie pozwala na wypłacanie wsparcia do momentu uzyskania prawa do emerytury lub osiągnięcia odpowied-
niego wieku emerytalnego. Z tej możliwości korzystają osoby, które wykonywały pracę w szczególnych warunkach.
Zamierzamy kontynuować dwa programy wspierające najbardziej dostojnych wiekowo seniorów – „Korpus Wsparcia Seniorów” oraz „Opieka +”, dzięki
którym poprawia się dostęp do usług opiekuńczych,
w tym usług o charakterze specjalistycznym.
Wdrożymy także program „Pogodna starość”, czyli powszechne fi nansowanie
sieci dziennych ośrodków wsparcia dla osób starszych,
zwłaszcza na obszarach wiejskich i peryferyjnych.
Uchwalimy ustawę o asystencji osobistej osób z niepełnospraw-
nościami. Utworzymy system mieszkań wspomaganych, w tym wspo-
maganych społeczności mieszkaniowych, przez wdrożenie rozwiązań ustawowych, dających gwarancje dostępności dla osób z niepełno- sprawnościami w lokalnych społecznościach. Doprowadzimy do zli-
kwidowania barier w budynkach wielorodzinnych poprzez stworzenie
odpowiedniego programu w PFRON.
—  —
.†.    @    
  Wprowadzimy
systemową asystencję osobistą, rozwój usług opie-
kuńczych jak najbliżej miejsca zamieszkania. Chcemy, by system wsparcia gwarantował zarówno asystencję osobistą dla osób z niepeł- nosprawnościami, jak również powszechny dostęp do usług opiekuń-
czych. Zależy nam na likwidacji białych plam w usługach opiekuńczych. Poziom usług społecznych zależy od profesjonalizmu kadr insty-
tucji pomocowych. Planujemy uruchomienie Resortowego Programu Wsparcia
Kadr Pomocy i Integracji Społecznej. Będzie on narzędziem systemowej
pomocy dla osób wykonujących zawody pomocowe, poprzez wypłaty dodatków do wynagrodzeń, regulowanie kwestii zawodów pomocowych w systemie prawnym i wspieranie nowych pracowni-
ków. Przeznaczymy dodatkowe fundusze na wypłacenie dodatków oraz nagród
dla osób zatrudnionych w domach pomocy społecznej.
Godna i nowoczesna praca Pracodawca, zatrudniający osobę młodą, będzie mógł liczyć na dofi -
nansowanie do utworzenia stanowiska pracy zdalnej. Będzie to zachęta do zatrudniania i aktywizacji osób młodych, m.in. z mniejszych miej-
scowości i wsi. Dofinansowanie będzie przyznawane pracodawcy za
zatrudnienie bezrobotnego lub poszukującego pracy do . roku życia albo osobie sprawującej opiekę nad osobą zależną (np. osobą starszą).
Dofi nansowanie otrzymają również osoby, które ukończyły nie więcej niż 
lat oraz wychowują co najmniej jedno dziecko.
Warunkiem przyznania dofinansowania będzie zadeklarowanie przez osobę zatrudnianą, że miejsce świadczenia pracy zdalnej oraz miejsce
zamieszkania znajduje się na terenie zagrożonym depopulacją (głów-
nie będą to małe miasteczka i wsie). Dofinansowanie będzie wypła-
cane w wysokości -krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Na pracodawcy, który otrzymał dofinansowanie, będzie ciążył obowiązek utrzymania zatrudnienia przez okres  miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy lub przez okres  miesięcy w połowie wymiaru czasu pracy.
Dobre warunki dla rozwoju Polski, system dotacji na inwestycje i rozwój
firm i miejsc pracy. Nasze programy inwestycyjne i tarcze muszą stać się stałym elementem systemu. Polska rozwinęła się na tyle, że może finansować
rozwój lokalny i rozwój przedsiębiorstw.
Wprowadzimy dotacje i preferencje podatkowe dla firm, które inwestują 4     —  —
w małych miastach i na wsi – jeśli firma inwestuje na terenie oddalo-
nym od wielkich miast, w tzw. Polsce lokalnej, będzie mogła liczyć na zwolnienia z podatków i wsparcie z systemu dotacyjnego.
Osoby młode, korzystające z Centralnej Bazy Ofert Pracy, uzyskają dostęp
do setek tysięcy nowych ofert pracy zamieszczonych w bazie.
Rozszerzymy możliwość korzystania z usług online przez osoby poszu-
kujące pracy. Liczba ofert pracy w Centralnej Bazie Ofert Pracy i
aplikacji ePraca wzrośnie o setki tysięcy dzięki zobowiązaniu wszystkich urzę-
dów oraz fi rm, korzystających ze środków publicznych (np. biorących udział w przetargach), do zamieszczania w niej swoich ofert pracy. Jednocześnie zostaną wdrożone nowoczesne rozwiązania informa-
tyczne, ułatwiające osobom młodym poszukiwanie pracy (m.in. automa-
tyczne tworzenie CV i jego natychmiastowe łączenie z ofertami pracy).
Dzięki temu osoby młode będą mogły szukać pracy z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi informatycznych, którymi bardzo sprawnie się posługują, a łączenie potencjalnych pracowników z pracodawcami osiągnie znacznie wyższy poziom efektywności. Aktualnie Centralna Baza Ofert Pracy
i aplikacja ePraca (prowadzone przez Ministra Rodziny i Polityki
Społecznej) są zasilane tylko ofertami pracy z urzędów pracy.
CBOP i ePraca są całkowicie bezpłatne, nie zawierają reklam i dostępne są w nich oferty wyłącznie sprawdzone przez urzędy pracy. Dzięki temu cieszą się dużym zaufaniem i są chętnie wykorzystywane przez osoby szukające pracy. Rocznie w CBOP dostępnych jest ponad , mln ofert pracy i jest
ona
odwiedzana przez ok.  mln osób. Po zmianach te sta-
tystyki powinny znacznie urosnąć, co przełoży się na duże ułatwienia w znajdowaniu pracy. Takie zmiany będą także korzystne dla portali komercyjnych, które już teraz znaczną część swoich ofert pobierają z CBOP.
Dodatek za szczególne warunki pracy przestanie być uwzględniany w
minimalnym wynagrodzeniu. To oznacza, że zwiększy się realne wynagrodzenie pracowników, którzy otrzymują ten dodatek.
Będziemy zwiększać środki przeznaczone na wzrost wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej, sędziów, asesorów sądowych, referendarzy sądowych oraz nauczycieli.
—  —
.‡. @ 4.6. Mieszkalnictwo Ustrojowym zadaniem
każdego rządu,
zgodnie z postanowieniami Konstytucji, musi być prowadzenie polityki sprzyjającej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, wspieranie
rozwoju budownic-
twa socjalnego oraz popieranie działań obywateli, zmierzających do
uzyskania własnego mieszkania. Konieczne są działania zwiększające podaż na rynku mieszkań. Skuteczna polityka mieszkaniowa państwa musi obejmować równoległe działania w różnych kierunkach i zwrócone do różnych grup adresatów. Powinna ona uwzględniać zróżnicowany stopień zamożności obywateli i obejmować swoimi instrumentami zarówno tworzenie nowych
zasobów mieszkaniowych, jak i poprawę stanu technicznego oraz efektywność wykorzystania zasobów już ist-
niejących. Wsparcie ze strony państwa musi być tym większe, im niższy jest poziom dochodu uzyskiwanego przez gospodarstwo domowe, dla którego przeznaczony jest konkretny rodzaj zasobów mieszkaniowych.
W najszerszym zakresie należy więc wspierać tworzenie czynszowych mieszkań komunalnych i społecznych, natomiast wobec mieszkań nabywanych na własność działania państwa muszą się koncentrować na tworzeniu regulacji, dających obywatelom dostęp do jak najwięk-
szej i jak najbardziej różnorodnej oferty rynku oraz na zapewnieniu instrumentów do jej właściwego i bezpiecznego wyboru.
Priorytetowym celem jest dla Prawa i Sprawiedliwości zachowa-
nie wysokiego tempa przyrostu nowych mieszkań (w tym domów jed- norodzinnych). Do osiągnięcia założonego w Narodowym Programie Mieszkaniowym poziomu  mieszkań na  mieszkańców bra- kuje ok.  tys. mieszkań. Samo utrzymanie liczby oddawanych rocznie mieszkań na poziomie powyżej  tys., przy zastosowaniu aktualnych prognoz demograficznych, sprawi, że cel ten osiągnięty zostanie już w latach –, a do  r. doprowadzi do nasycenia rynku liczbą
ok.
 mieszkań na  mieszkańców.
Polityka w zakresie mieszkań komercyjnych Będziemy kontynuować program „Pierwsze Mieszkanie”. W szcze-
gólności, dzięki instrumentowi „Kont Mieszkaniowych”, przewiduje się budowanie długofalowej, systemowej i sprawiedliwej polityki państwa,
4     —  —
w której wspierany jest wysiłek systematycznego gromadzenia przez oszczędzających środków na zakup pierwszego mieszkania. W kon-
tekście przewidywanego rozwoju rynku mieszkaniowego instrument ten będzie zyskiwał na znaczeniu, wytyczając osobom z niego korzy-
stającym realną drogę do własnego mieszkania. Wprowadzimy kolejne zachęty do oszczędzania na cele mieszkaniowe.
Zapewnimy także dalsze funkcjonowanie Bezpiecznego Kredytu %.
Będzie on funkcjonował do czasu, gdy zmniejszą się koszty kredytów udzielanych przez banki w ramach zwykłej oferty.
Mieszkalnictwo socjalne i komunalne Będziemy kontynuować i rozwijać
programy budownictwa socjalnego i komunalnego oraz społecznego budownictwa czynszowego. Rosnąca liczba składanych w tych programach wniosków
pokazuje, że w krótkiej perspektywie osiągalny jest przyrost
rozpoczynanych na ich podstawie inwestycji do poziomu nawet – tys.
mieszkań rocznie. Dodatkowym ułatwieniem dla gmin, partycypujących w tych programach, będzie możliwość nieodpłatnego korzystania z wyłanianych w otwartych konkursach projektów architektonicznych wielorodzinnych budynków mieszkalnych o obniżonej energochłonności. Pierwszy taki konkurs został przeprowadzony już w  r. Po dokończeniu dokumentacji projektowej pierwsze projekty w najbliższych miesiącach zasilą pro-
wadzony przez BGK zasób projektów architektoniczno-budowlanych lub technicznych. Ich wykorzystanie może przyspieszyć proces inwe-
stycyjny nawet o rok. Kontynuowane i rozwijane będą także programy wspierające poprawę stanu technicznego budynków mieszkalnych,
w tym ich efektywność energetyczną. Celem rządu będzie nie tylko poprawa warunków życia mieszkańców, ale również zmniejszenie opłat za energię cieplną i elektryczną.
Ułatwienie dla budujących domy Dzięki kolejnej, przygotowywanej już deregulacji prawa budowla-
nego program „Dom bez formalności” zostanie rozszerzony również na domy jednorodzinne o powierzchni przekraczającej  m, które —  — .‡. @ mają nie więcej niż dwie kondygnacje i są
budowane na
własne potrzeby mieszkaniowe. Oznacza to, że budowa wszystkich jednorodzinnych budynków mieszkalnych będzie możliwa na podstawie tej
samej pro-
stej procedury – jedynie na podstawie zgłoszenia. W lipcu  r. został
ogłoszony konkurs na projekty budynków mieszkalnych o powierzchni do ,
 i  m  , które także zostaną bezpłatnie udostępnione do pobrania
dla wszystkich chętnych.
Zwiększanie dostępności gruntów W zakresie poprawy dostępności gruntów dotychczasowe działania samorządów były minimalne. Planami miejscowymi pokryte zostało ,% powierzchni kraju. Zaniechania w procesie uchwalania
planów miejscowych, w połączeniu z rozpędzającym się rynkiem mieszka- niowym, doprowadziły do szybkiego kurczenia się powierzchni grun-
tów pod nowe inwestycje, co przekładało się na wzrost cen mieszkań. Przyjęta w lipcu  r. ustawa zobowiązuje gminy do przyjęcia nowych
planów ogólnych do  r. i wyznaczania w nich terenów pod nową zabudowę
mieszkaniową. Ustalimy kryteria, uzależnione od wielkości gminy,

[continued in next message]

--- SoupGate-Win32 v1.05
* Origin: fsxNet Usenet Gateway (21:1/5)