[continued from previous message]

społeczeństwa i rolę decyzji środowiskowej, wprowadzając jednocze-
śnie system korzyści dla mieszkańców. Wprowadziliśmy całkowicie nowy system wsparcia dla morskiej energetyki wiatrowej, co zaowo-
cuje istotnym zwiększeniem suwerenności energetycznej Polski oraz zapewni skuteczną transformację w kierunku gospodarki niskoemisyjnej.
Opracowaliśmy pierwszą mapę geotermii polskiej, która określa potencjał geotermalny Polski. Uruchomiliśmy program wsparcia geo-
termii dla samorządów, które chcą zamienić źródło ciepła na geoter- malne. Pierwszy odwiert geotermalny w gminie fi nansujemy w %. Opracowaliśmy Politykę Surowcową Państwa chroniącą strategiczne surowce dla Polski.
Bezpieczeństwo energetyczne wspierać będą również elektrownie szczytowo-pompowe, które są kluczowe w magazynowaniu energii i
stabilizacji systemu. Usprawniliśmy procedury administracyjne zwią-
zane z przygotowaniami i realizacją inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowych oraz inwestycji towarzyszących.
Rząd Prawa i Sprawiedliwości doprowadził do podpisania w  roku umowy
społecznej dotyczącej transformacji sektora górnictwa kamiennego. Przyjęte w dokumencie propozycje rozwiązań systemo-
wych chronią pracowników kopalń, a jednocześnie zapewniają maksy-
malny poziom bezpieczeństwa energetycznego Polski oraz umożliwiają transformację regionów górniczych. Umowa zawiera zapisy dotyczące mechanizmu finansowania spółek sektora górnictwa węgla kamiennego, indeksacji wynagrodzeń, zasad budowy i wdrażania instalacji tzw. czy-
stego węgla, powołania specjalnego Funduszu Transformacji Śląska,
gwarancji zatrudnienia, pakietu świadczeń socjalnych pracowników likwidowanych jednostek produkcyjnych. W dokumencie ustalono ter-
miny zakończenia eksploatacji węgla kamiennego w poszczególnych kopalniach
w perspektywie do końca  r.
Odpowiedzialna transformacja energetyczna, którą inicjujemy,
planujemy i wdrażamy to również możliwość przyciągnięcia kolejnych inwestycji, które pozwolą na stworzenie miejsc pracy i wzmacnianie kon- kurencyjności gospodarki. Należy podkreślić, że inwestorzy coraz czę- ściej uzależniają lokalizację inwestycji od dostępności zielonej energii. Proces transformacji w duchu sprawiedliwego wymiaru zmian to szansa na utworzenie miejsc pracy w nowych gałęziach gospodarki, takich jak:
produkcja i instalacja urządzeń służących budowie gospodarki nisko- lub zeroemisyjnej, zeroemisyjna mobilność, rozwój gospodarki wodorowej —  — .. @ @  i nowych rodzajów usług.
Efektywnie
prowadzone działania w tym zakresie prowadzić będą do utrzymania konkurencyjności krajowego przemysłu, rozwoju gospodarki oraz zwiększą aprobatę społeczną zwią-
zaną z tymi zmianami.
Warto wyróżnić także liczne wdrażane działania systemowe, legisla-
cyjne, organizacyjne wzmacniające tworzące warunki dla stabilnego rozwoju sektora energii. Jednym z najistotniejszych projektów była ustawa z dnia  grudnia  r. o rynku mocy. Stwarza ona dla przed-
siębiorstw energetycznych zachęty ekonomiczne do budowy nowych bloków oraz utrzymania i modernizowania już istniejących. Udział podmiotów sektora energii w aukcjach rynku mocy świadczy o dużym potencjale tego
rozwiązania. W  r. przyjęliśmy ustawę o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, która jest ważnym wsparciem dla dostaw ciepła i energii elektrycznej oraz dla walki o czy-
ste powietrze.
W  r. wprowadziliśmy nowy system wsparcia dla prosumentów,
tzw. net-metering, który w  r. zastąpiliśmy systemem drugiej fazy
rozwoju, czyli tzw. net-billingiem. Do porządku prawnego wprowadzili-
śmy instytucję prosumenta zbiorowego i wirtualnego. Dzięki temu nawet  mln gospodarstw domowych w Polsce będzie mogło uzyskać dostęp to energii z OZE bez posiadania warunków technicznych, by wytwarzać ją bezpośrednio w pobliżu swojego domu. Już wkrótce katalog prosu-
mentów powiększy się o kolejną kategorię – prosumenta lokatorskiego,
co pozwoli objąć budynki wielomieszkaniowe.
3     —  —
3.5. Wielka polityka bezpieczeństwa ” „My też świetnie wiemy, że dziś Gruzja, jutro Ukraina, pojutrze państwa bałtyckie,
a później może i czas na mój kraj, na Polskę”.
Prezydent Lech Kaczyński, Tbilisi  r.
” „Nie wolno ustępować imperializmowi, ani nawet skłonnościom neoimperialnym”.
Prezydent Lech Kaczyński, Westerplatte  r.
Dwie pierwsze dekady XXI wieku uwypukliły zmiany zachodzące w otoczeniu międzynarodowym Polski. Po latach nieobecności zaczęły powracać zjawiska polityczne wskazujące na szybkie zbliżanie się zmian o wymiarze geopolitycznym. Po  r. i rosyjskiej agresji na Krym i Ukrainę rozpoczął się proces rażącego obniżania się poziomu bez-
pieczeństwa na Starym Kontynencie, jednakże jego źródła są głębsze i związane z objęciem po Borysie Jelcynie kremlowskiej schedy przez
oligarchię wywodzącą się z KGB. Sytuacji nie ułatwiały i wciąż nie uła-
twiają kryzys wewnątrz instytucji Unii Europejskiej, a także napięcia w rejonie Pacyfi ku.
Rząd PO–PSL prowadził politykę w tym wymiarze opartą o kliente-
lizm, czyli tzw. „płynięcie w głównym nurcie”, oznaczający poświęcanie
polskiej racji stanu oraz naiwne postrzeganie Unii Europejskiej, które sprowadzały się do podporządkowania interesów Europy Środkowo-
-Wschodniej wizji niemiecko-francuskiej. Jednocześnie rozluźniano więzy transatlantyckie łączące Polskę ze Stanami Zjednoczonymi, chcąc w ten sposób realizować politykę resetu w stosunkach Niemiec z Rosją.
Tej groźnej dla interesów Polski polityce zagranicznej towarzyszyło radyklane osłabianie naszych możliwości wojskowych. W latach –  zlikwidowano  różnych jednostek Sił Zbrojnych RP. Pod bronią
pozostawało wówczas jedynie  tys. żołnierzy, spośród których więk-
szość została przeniesiona na zachód od linii Wisły, pozostawiając Polskę
wschodnią w zasadzie niebronioną. W dokumentach strategicznych zapisano strategię obrony na Wiśle, co wiązałoby się z oddaniem nie-
mal połowy Rzeczpospolitej na pastwę wroga, pozostawienie ludności —  —
.†. @ @   cywilnej na łasce
zbrodniczych
oddziałów agresora oraz stworzenie strategicznej niepewności co do możliwości militarnego odepchnięcia przeciwnika z powrotem za granicę państwową.
Prawo i Sprawiedliwość jest jedynym stronnictwem politycznym,
które od swego powstania nie myliło się w diagnozach geopolitycz-
nych dotyczących zarówno rosyjskiego imperializmu, jak i niemiecko - -rosyjskiej wizji sojuszu kontynentalnego mającego dominować nad narodami Europy Środkowo-Wschodniej. Neoimperialna polityka Federacji Rosyjskiej, rozpoczęta wraz z objęciem władzy na Kremlu przez Władimira Putina, systematycznie dążyła do wielodomenowej dominacji nad wszystkimi
państwami, którym udało się wraz z upadkiem Związku Radzieckiego uciec z rosyjskiej sfery wpływów.
Intelektualnym fundamentem naszej polityki jest doktryna śp. Prezydenta
Lecha Kaczyńskiego i wypływające z jej założeń dzia-
łania – zarówno w wymiarze wewnętrznym, jak i międzynarodowym.
Wyrażała się w realistycznej diagnozie sytuacji Polski i jej uwarunko-
wań u progu XXI w. Podstawowym kierunkiem polityki wschodniej było
otoczenie Rosji siecią ropociągów i gazociągów, które uniezależniałyby państwa Europy Środkowo-Wschodniej od potencjalnego szantażu
energetycznego ze strony Kremla. Śp. Prezydent Lech Kaczyński prowa-
dził w związku z tym aktywną politykę konsolidującą region oraz nawią- zującą relacje polityczno-gospodarcze z państwami Azji Środkowej i
Kaukazu. Projektowane projekty energetyczne prowadziły również do zwiększenia niezależności politycznej dawnych radzieckich repu-
blik względem Rosji. W myśli śp. Prezydenta polityka wschodnia pro-
wadziła do wzrostu znaczenia Polski na Zachodzie, ponieważ pozycja naszej Ojczyzny w tych relacjach zawsze pozostawała funkcją wpływów Rzeczpospolitej na Wschodzie.
Z tych założeń wypływa twórczo rozwinięte przez śp. Prezydenta,
a charakterystyczne jeszcze dla Piłsudskiego, założenie o konieczności „licytowania polskich spraw wzwyż”. Zgodnie z tą perspektywą poli- tyczną egzystencjalnym zagrożeniem dla Rzeczpospolitej jest imperia-
lizm rosyjski, który zakłada zniszczenie wszelkiej polskiej podmiotowości. Drugim elementem jest świadomość wielowiekowych więzi pomiędzy Niemcami i Rosją, które silnie i trwale wyrażały się we współdziała-
niu tych państw. Stąd wypływa zarówno polityczny imperatyw ogra-
niczonego zaufania do Niemiec, jak i świadomość zagrożeń dla Polski z zacieśniania współpracy niemiecko-rosyjskiej. Trzecim elementem 3 
   —  —
jest założenie geopolityczne, iż Polska tyle znaczy w świecie, ile znaczy
w regionie. Oznacza to konieczność budowania więzi politycznych, woj- skowych, gospodarczych i kulturowych z państwami Europy Środkowo-
Wschodniej. Czwartym wektorem tej doktryny jest zacieśnianie więzi strategicznych pomiędzy Polską a Stanami Zjednoczonymi, których aktywność i obecność w Europie stanowi najpewniejszy gwarant bez-
pieczeństwa oraz podmiotowości Rzeczpospolitej pomiędzy Niemcami a Rosją.
W wymiarze postulatów politycznych doktryna śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego odrzuca zarówno koncepcję świata rosyjskiego (ruskij mir),
jak i niemiecką wizję środkowej Europy (Mitteleuropa).
Zakłada, iż nie można opierać polskiej polityki na założeniu ustępowania silniejszym, a szczególnie wpisywania się w główny nurt polityki nie- mieckiej. W tej doktrynie obowiązkiem jest budowanie silnej i stabilnej podmiotowości Rzeczpospolitej, zarówno w wymiarze pozycji między-
narodowej, jak i statusu. Polska winna być inspiratorem i przykładem dla państw Trójmorza, z którymi relacje należy budować, o wspólnotę losu geopolitycznego, tożsamość interesów oraz wzajemne zaufanie.
Śp. Prezydent Lech Kaczyński nie tylko zdefiniował podstawowe kierunki polskiej polityki międzynarodowej w oparciu o polską rację stanu, ale również aktywnie wcielał je w życie. W październiku  r. ogłosił konieczność reformy Sił Zbrojnych RP i wytyczył kierunki ich profesjonalizacji. Dążył do pogłębienia współpracy transatlantyckiej oraz
rozszerzania NATO. Na szczycie Sojuszu w  r. zabiegał o objęcie Ukrainy i Gruzji Planem Działania na rzecz Członkostwa (tzw. MAP), jed- nocześnie skutecznie zablokował strategię niemiecko-francuską jakie- kolwiek integracji tych państw z NATO i pozostawienia ich w rosyjskiej
sferze wpływów. Gdy w sierpniu  r. rozpoczęła się agresja rosyjska
na
Gruzję, śp. Prezydent zorganizował misję dyplomatyczną z przywód-
cami państw Europy Środkowo-Wschodniej do Tbilisi. Śp. Prezydent Lech Kaczyński odbył – w czasie trwania rosyjskiej inwazji – rozmowy z prezydentem USA George’em W. Bushem, doprowadzając do wyda-
nia przez Biały Dom oświadczenia oraz ostrego stanowiska podczas
konferencji prasowej sekretarz stanu Condoleezza Rice. Jego działa-
nia doprowadziły do wstrzymania ofensywy w Gruzji oraz skierowały uwagę Zachodu na kwestię niepodległości tego kraju. Można z całą stanowczością
stwierdzić, iż te działania doprowadziły do zatrzyma-
nia – w owym czasie – pochodu imperializmu rosyjskiego na Kaukazie. Jednocześnie śp. Prezydent Lech Kaczyński bronił Polskę przed – przy — 
—
.†. @ @   najłagodniejszej
interpretacji –
bezrefl eksyjną i naiwną, a w rzeczywi-
stości służącą obcym interesom polityką resetu rządu PO–PSL. Dążył do
podtrzymania bliskiej współpracy z USA, budowy tarczy antyrakietowej na terenie Polski oraz otwarcie sprzeciwiał się fałszywemu rewizjo-
nizmowi historycznemu uprawianemu w ramach dialogu Tusk–Putin.
Zważywszy na dorobek myśli politycznej śp. Lecha Kaczyńskiego,
Prawo i Sprawiedliwość konsekwentnie sprzeciwiało się antypolskiej
polityce resetu forsowanej przez rząd PO–PSL oraz wszelkim próbom porozumiewania się Berlina i Moskwy bez udziału państw Międzymorza. Rozumiejąc, iż polityka Rosji stanowi egzystencjalne i strukturalne zagrożenie dla Rzeczpospolitej, rząd podjął decyzję o prowadzeniu suwerennej polityki bezpieczeństwa – od zwiększenia nakładów na Wojsko Polskie, reform dyplomacji, po budowanie niezależności ener-
getycznej i przekop Mierzei Wiślanej.
Jednocześnie priorytetem pozostawało również bezpieczeństwo wewnętrzne. Poczucie bezpieczeństwa jest jedną z podstawowych potrzeb każdego człowieka. Chcąc je zagwarantować, wprowadzili-
śmy programy modernizacji służb mundurowych. Obecnie blisko %
Polaków określa Polskę jako kraj bezpieczny. Aż % obywateli uważa, że najbliższa okolica ich miejsca zamieszkania jest bezpieczna i spo-
kojna. Te wyniki to efekt wieloletnich i długofalowych działań obecnego rządu oraz kluczowych inwestycji w nasze bezpieczeństwo.
Budowa sprawnej dyplomacji Podstawą naszej działalności jest racja stanu, którą definiuje się jako pry-
mat interesu narodowego zmierzającego do budowania silnej podmio-
towości międzynarodowej Polski. Priorytetem zgodnie z testamentem śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego stały się: polityka bezpieczeństwa,
polityka środkowoeuropejska, polityka energetyczna oraz polityka
historyczna. Politykę zagraniczną oparto na pięciu założeniach, które uważamy za trwałe. Zostały programowo wyznaczone w  r. i możemy je
nazwać imponderabiliami polskiej polityki zagranicznej: zerwanie z klientelizmem, czerpanie potencjału z Europy Środkowo-Wschodniej,
prowadzanie oryginalnej polityki międzynarodowej, promowanie war-
tości i prawa w stosunkach międzynarodowych oraz dbałość o wizerunek Rzeczpospolitej za granicą.
3     —  —
Rzeczpospolita Polska potrzebowała w  r. aktywnej polityki zagranicznej w stosunkach dwustronnych, w formatach wielostron-
nych oraz w organizacjach międzynarodowych, w szczególności Pakcie Północnoatlantyckim (NATO), Unii Europejskiej i Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Mając na uwadze tak zarysowane, ambitne cele Rzeczpospolitej,
było konieczne podjęcie się reformy służby zagranicznej. W swej strukturze i składzie osobowym w znacznej mierze odziedziczona po PRL służba zagraniczna w zasadzie nie odcięła się nigdy od swoich komunistycznych korzeni. Wysokie stanowiska zajmowali w niej nie tylko byli
współpracownicy komunistycznego aparatu represji, lecz także absolwenci uczelni zagranicznych założonych lub prowadzonych przez służby specjalne państw niesojuszniczych. Jak pokazała praktyka,
ustawa o służbie zagranicznej z  r. nie dostarczała adekwatnych narzędzi do zmiany tego stanu rzeczy. Dla uzdrowienia służby zagra-
nicznej wprowadzono nowe rozwiązania prawne. Dokonaliśmy również
klarownego oddzielenia czynnika politycznego, reprezentowanego przez ambasadorów i kierownictwo resortu (minister, wiceministro-
wie) od urzędniczego komponentu złożonego z zawodowego korpusu dyplomatycznego oraz pozostałych członków służby zagranicznej. Jego symbolem jest utworzenie na wzór Szefa Służby Cywilnej odrębnego od Dyrektora Generalnego MSZ stanowiska Szefa Służby Zagranicznej,
który w sposób kompleksowy kieruje służbą zagraniczną i buduje jej etos oparty na zasadach profesjonalizmu i apolityczności. Efektem tych zmian
było otwarcie dostępu do karier dyplomatycznych przed-
stawicielom nauki, ekspertom, ludziom biznesu, a także urzędnikom z doświadczeniem międzynarodowym do tej pory niemającym dostępu do służby zagranicznej. Ponadto uregulowany został status ambasadora jako stanowiska
o charakterze politycznym, adekwatnym do pełnionej przez niego roli przedstawiciela RP.
W celu zredukowania zewnętrznych zagrożeń wygaszono stosunki pracy zarówno osobom uwikłanym we współpracę z aparatem bezpie-
czeństwa PRL, jak i absolwentom uczelni zagranicznych założonych lub prowadzonych przez służby specjalne państw niesojuszniczych. Wyga-
siliśmy stosunki pracy z absolwentami Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych (MGIMO), którzy pracowali w MSZ. Polska nie
może pozwolić sobie na obecność w szeregach naszej —  —
.†. @ @   dyplomacji absolwentów
uczelni
zinfiltrowanych przez radzieckie i rosyjskie służby.
Po bezprecedensowym procesie zamykania placówek przez naszych poprzedników odtwarzamy naszą obecność dyplomatyczną na świecie.
Od  r. otworzyliśmy na pięciu kontynentach, aż osiem ambasad, trzy konsulaty, Instytut Polski w Tbilisi i dwa stałe przedstawiciel-
stwa. Za naszych rządów doprowadziliśmy do największego w historii zatrudnienia Polaków w instytucjach międzynarodowych, na przykład w UE – w  było to  osób, a w  aż . To wzrost aż o %.
Wojska Obrony Terytorialnej Od samego początku celem rządu Prawa i Sprawiedliwości była budowa piątego rodzaju Sił Zbrojnych RP, takiego który mógłby skutecznie prze-
ciwdziałać zagrożeniom hybrydowym. W ten sposób  stycznia  r.
utworzono Wojska Obrony Terytorialnej, których mottem stało się:
„Zawsze gotowi, zawsze blisko”.
W latach - utworzono w Warszawie Dowództwo Wojsk Obrony
Terytorialnej (DWOT) oraz trzy brygady w województwach: podlaskim,
lubelskim i podkarpackim. Pomiędzy rokiem  a  zainicjowano
for-
mowanie kolejnych trzech brygad na Warmii i Mazurach oraz Mazowszu.
Do końca  r. sformowane kolejne BOT w województwach: pomorskim, kujawsko-pomorskim, łódzkim, świętokrzyskim, małopolskim, wielko-
polskim i śląskim. W  r. rząd podjął decyzję o utworzeniu kolejnych
brygad w województwach mazowieckim, lubelskim i podkarpackim. To znaczące wzmocnienie wschodniej fl anki oraz naszej granicy.
Obecnie WOT liczy ponad  tys. żołnierzy. Docelowa liczba żołnierzy Wojsk
Obrony Terytorialnej wynosić będzie  tys. żołnierzy.
WOT stanowi formację uczącą postaw patriotycznych i obywatelskich.
W sposób wyjątkowy odwołuje się do testamentu Żołnierzy Niezłom-
nych. Biorąc pod uwagę fakt sprawdzenia się terytorialsów podczas różnego rodzaju zdarzeń kryzysowych: od klęsk żywiołowych po epide-
mię Covid-, od  r. w ramach działań niemilitarnych WOT wykonuje
zadania z zakresu zarządzania kryzysowego.
Żołnierze WOT doskonale znają miejsce, w którym pełnią służbę oraz znają
lokalną społeczność i dzięki temu budują społeczne poczucie bezpieczeństwa.
3     — —
Od marca  r. żołnierze WOT w ramach operacji „Odporna wio- sna” a następnie „Trwała odporność” wspierali administrację rządową,
samorządy, placówki medyczne a przede wszystkim społeczność lokalną w walce z COVID. Żołnierze WOT brali udział w dostawie i dystrybucji materiałów ochronnych, płynów do dezynfekcji, leków i innych środków medycznych. Organizowali punkty poboru wymazów i transport mate-
riału biologicznego do laboratoriów.
We wrześniu  r. Terytorialsi rozpoczęli operację „Silne wsparcie”.
W ramach tej akcji żołnierze WOT cały czas wspierają Straż Graniczną, policję, wojska operacyjne oraz społeczność lokalną w rejonie przy- granicznym z Białorusią. Codziennie zaangażowanych jest blisko tysiąc żołnierzy WOT. W lutym ubiegłego roku po napaści Rosji na Ukrainę, już w pierwszych dniach żołnierze WOT w ramach operacji „Niezawodna pomoc” nieśli wsparcie dla uchodźców z Ukrainy.
Ustawa o obronie Ojczyzny Rząd Prawa i Sprawiedliwości – jeszcze przed wojną rosyjsko-ukraińską –
podjął działania zmierzające do odbudowy siły Wojska Polskiego w myśl zasady „chcesz pokoju, szykuj się do wojny”. Za śp. Prezydentem Lechem Kaczyńskim, zawsze ostrzegaliśmy, przed imperializmem rosyjskim pod- kreślając, że wszelkie próby „resetu” w relacjach z Kremlem.
Siły Zbrojne RP z małej, ekspedycyjnej i niezdolnej do samodzielnej obrony kraju armii z  r., stały się potężną i liczącą w Europie siłą.
Nasze podejście zakłada walkę o każdy centymetr terytorium Polski,
by nigdy nie powtórzyły się u nas tragedie, do których doszło w ukra- ińskiej Buczy czy Irpieniu. To zupełnie inne podejście niż rządu koalicji PO–PSL, który likwidował jednostki na wschodzie kraju i zakładał realne rozpoczęcie obrony kraju na linii Wisły. Nasz plan – czyli m.in. wdro- żenie w ciągu kilku lat dodatkowych najnowocześniejszych czołgów, skutecznego, wielowarstwowego systemu obrony przeciwlotniczej,
wspieranego systemem najnowocześniejszych radarów oraz samolotów i bezzałogowców rozpoznawczych oraz dwukrotne zwiększenie liczby żołnierzy w służbie – to gwarancja naszego bezpieczeństwa.
Z punktu widzenia Sił Zbrojnych RP, najważniejszym wydarzeniem w  r.
było uchwalenie ustawy o obronie Ojczyzny. Nowa ustawa kom-
pleksowo porządkuje przepisy dotyczące Wojska Polskiego zastępując —  —
.†. @ @   kilkanaście aktów
prawnych, w tym
przede wszystkim ustawę z  r.
o powszechnym obowiązku obrony. Jest to również odpowiedź na coraz trudniejszą sytuację geopolityczną w regionie. Dokument opiera się na
tzech filarach: zwiększeniu finansowania Sił Zbrojnych, wprowadzeniu koncepcji obrony powszechnej oraz zwiększeniu liczebności Wojska
Polskiego.
Dzięki ustawie o obronie Ojczyzny od stycznia  r. zwiększono nakłady
na obronność do co najmniej % PKB, co stawia Polskę wśród liderów Sojuszu
Północnoatlantyckiego. Dodatkowo dzięki utwo-
rzeniu dodatkowego Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych finansowanie zakupów sprzętu wojskowego posiada więcej niż jedno źródło. Dzięki mechanizmom umożliwiającym zwiększenie liczby żołnierzy plano-
wane jest osiągnięcie liczebności Wojska Polskiego na poziomie co najmniej  tys. żołnierzy. Ustawa wprowadziła także nowy rodzaj służby – Dobrowolną Zasadniczą Służbę Wojskową oraz szereg korzyst-
nych rozwiązań dla żołnierzy i kandydatów na żołnierzy, tak aby służba w
wojsku była atrakcyjna i konkurencyjna na rynku pracy.
Zwiększenie liczebności Wojska Polskiego Od  r. liczba żołnierzy WP
uległa znacznemu zwiększeniu – z  tys.
do ponad  tys. żołnierzy „pod bronią”. Obok modernizacji armii, wzrost liczebności Wojska Polskiego we wszystkich rodzajach sił zbroj-
nych (wojskach lądowych, specjalnych, lotnictwie, marynarce wojennej,
obronie terytorialnej), w służbie zawodowej oraz we wszystkich korpu-
sach osobowych – szeregowych, podoficerów i oficerów, jest kluczowy dla bezpieczeństwa Polski.
Stale prowadzimy rekrutację i chcemy przeszkolić jak najwięcej osób, tak aby wiedziały jak zachować się np. w sytuacji kryzysowej.
Uprościliśmy system wstępowania do wojska tworząc Wojskowe Centra Rekrutacji. Wprowadziliśmy nowy rodzaj służby – dobrowolną zasadni-
czą służbę wojskową. Jest to służba przeznaczona dla ochotników, któ- rzy odbywają -dniowe szkolenie podstawowe, a potem do  miesięcy szkolenie specjalistyczne. Nowa ustawa uelastyczniła również formy pełnienia służby. Teraz, wyrażając chęć wstąpienia do wojska, możemy wybrać dobrowolną zasadniczą służbę wojskową, która otwiera drogę do służby zawodowej, lub też zdecydować się na związanie z mundurem 3     — —
w mniejszym stopniu (dołączenie do wojsk obrony terytorialnej lub dołą- czenie do rezerwy aktywnej lub pasywnej). Dzięki temu sukcesywnie rośnie liczba chętnych. Zwiększamy również liczbę miejsc na uczelniach wojskowych, rozwijamy programy klas mundurowych, inwestujemy w młodzież akademicką z uczelni cywilnych. Wszystkie te rozwiązania przyczyniają się do stałego wzrostu polskiej armii, odtworzenia systemu rezerw, a w konsekwencji do wzmocnienia systemu obrony państwa.
Kolejny ważny przełom to rozbudowa systemu zachęcania żołnierzy służby czynnej do pozostania w wojsku. Najważniejszym zasobem woj-
ska są ludzie, czyli dobrze zmotywowany i wyszkolony personel. Dlatego inwestujemy w podwyżki i dodatki, ale też zapewniamy dynamiczną i ciekawą karierę w wojsku. Usunęliśmy szklane sufity w korpusach.
Najlepsi i najbardziej doświadczeni żołnierze mogą awansować i płynnie przechodzić do wyższego korpusu. Skróciliśmy czas oczekiwania na awans
oraz utworzyliśmy obszerny katalog kursów, studiów i szkoleń.
Konsekwentnie tworzymy stabilne i konkurencyjne warunki służby,
także pod względem zarobków i perspektyw. Od  marca  r. szere-
gowy rozpoczynający swoją służbę otrzymuje  zł. Oznacza to wzrost w
porównaniu do  r. o  zł, tj. o , %. Wysokość przeciętnego
uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego wraz z dodatkami wynosi , zł. To wzrost w porównaniu do  r. o , zł,
tj. o , %.
Żołnierze zależnie od kwalifi kacji, miejsca i stażu służby otrzymują rów-
nież dodatki do uposażenia w wysokości od  zł. do  zł. Wśród szeregu propozycji znalazły się dodatki fi nansowe za długo-
letnią służbę (dodatkowe , tys. zł brutto miesięcznie dla żołnierzy z
-letnią wysługą – ok.  tys. osób – oraz , tys. zł brutto za ponad
, lata służby – ok.  tys. wojskowych). Żołnierze otrzymują także
dodatki fi nansowe za służbę pełnioną na granicy polsko-białoruskiej. Wielkie dozbrajanie wojska / modernizacja –
bezprecedensowe zakupy nowoczesnego sprzętu Priorytetem obecnego
kierownictwa MON jest zastąpienie postso-
wieckiego sprzętu nowoczesnym uzbrojeniem. Stawiamy zarówno na sprzęt produkowany przez polskie zakłady zbrojeniowe, jak i sięgamy po najnowocześniejsze rozwiązania oferowane przez zagranicznych — —
.†. @ @   producentów. Nadrabiamy
lata zaniedbań
poprzednich rządów w obsza-
rze modernizacji wojska. Przeznaczamy miliardy złotych na kupno
nowoczesnego uzbrojenia.
W styczniu  r. powołaliśmy Agencję Uzbrojenia oraz Radę Modernizacji
Technicznej, które skonsolidowały rozproszone w resorcie obrony narodowej zadania i kompetencje w ramach systemu pozyskiwa-
nia sprzętu wojskowego. Tylko w ostatnim czasie podpisaliśmy umowy na śmigłowce AW  i śmigłowce AW, wyrzutnie Chunmoo, systemy rakietowe
HIMARS, samoloty F-, samoloty FA/, czołgi ABRAMS czy satelity obserwacyjne. Do żołnierzy Wojska Polskiego trafiły już m.in. systemy Patriot, czołgi K, armatohaubice K, drony BAYRAKTAR,
niszczyciele min KORMORAN II, armatohaubice KRAB, moździerze RAK,
zestawy Piorun, zestawy Pilica czy zestaw Mała Narew.
Rząd przyjął Plan Modernizacji Technicznej na lata - prze-
znaczając na nowe uzbrojenie i wyposażenie dla żołnierzy  mld zł. W  r. Polska wśród państw NATO została liderem we wzroście oraz
poziomie wydatków na obronę narodową. Wydatki wyniosą w  r. około % PKB i będą dwukrotnie wyższe niż cel NATO (% PKB). Do  r.
planowane wydatki wynoszą średnio ok. ,–,% PKB rocznie.
Wykres 13. Roczne wydatki na obronę narodową (% PKB)
1,8%
2,3%
4,3%
0%
1%
2%
3%
4%
5%
średnia PO (2008–2015) średnia PiS (2016–2023) plan na lata 2024–2031 (średnia roczna)
Roczne wydatki na obronę narodową (% PKB)
3     — —
W ramach bezprecedensowych w historii Polski zakupów najnowo-
cześniejszego uzbrojenia pozyskaliśmy dla Sił Zbrojny Rzeczpospolitej:
▬  czołgów Abrams MA SEP v. To najnowocześniejsza wersja tego
czołgu
obejmująca również sprzęt towarzyszący, pakiet szkoleniowy, logistyczny oraz zapas amunicji.
Trafią one na wschodnią flankę NATO – przede wszystkim do . Dywizji Zmechanizowanej.
▬  czołgów Abrams MA To model sprawdzony przez armię amerykańską,
który zostanie dodat-
kowo dostosowany do wymagań środkowo-europejskiego pola walki.
Czołg Abrams charakteryzuje się silną odpornością balistyczną i prze- ciwminową, zapewniając najwyższy poziom ochrony załogi.
▬  czołgów K To południowo-koreański czołg generacji +. W latach
- do Polski zostanie dostarczonych  czołgów K, zaś od
 r.
zacznie do na trafi ać spolonizowana wersja – czołg KPL – w liczbie 
sztuk.
Pierwsze czołgi zostały wyładowane w porcie w Gdyni  grudnia  r.
Wraz z czołgami została dostarczona pierwsza partia amunicji i części zamiennych. Równolegle w Korei Południowej trwają szkolenia żołnie-
rzy Wojska Polskiego, którzy będą tworzyć załogi czołgów K.
▬  zestawów HIMARS Te wyrzutnie rakietowe zapewniają niezbędne wsparcie
ogniowe na rzecz pododdziałów Wojsk Lądowych poprzez wykonywanie uderzeń ogniowych na odległość do  kilometrów. System będzie wykorzy- stywał amunicję rakietową zdolną do precyzyjnego rażenia celów.
Wszystkie wyrzutnie będą zintegrowane z polskim systemem zarzą-
dzania walką TOPAZ oraz podwoziami JELCZ.
—  —
.†. @ @   ▬  baterii systemu
PATRIOT To jeden z
najnowocześniejszych na świecie systemów rakietowych ziemia-powietrze produkcji amerykańskiej, który sprawdza się m.in.
na wojnie rosyjsko-ukraińskiej. We wrześniu  r. na toruńskim poligonie
rozpoczął się kluczowy etap wdrożenia do służby w Wojsku Polskim amerykańskiego systemu obrony powietrznej i przeciwrakie-
towej Patriot w ramach I fazy systemu WISŁA.  września  r. szef MON
zatwierdził umowy na pozyskanie elementów  dywizjonów, czyli  kolejnych
baterii, systemu PATRIOT/IBCS w ramach realizacji II fazy programu WISŁA. Sześć baterii Patriot wkrótce zasili naszą obronę powietrzną, które wraz z
systemami Narew i system Pilica stanowić będą system obrony powietrznej kraju. Patrioty będą korzystały z naj-
nowocześniejszego systemu zarządzania IBCS – Polska jest drugim krajem po USA korzystającym z takiego rozwiązania. System będzie wyposażony także w dookólny radar, który będzie współprodukowany przez polski przemysł zbrojeniowy.
▬  baterie systemu NAREW System Narew to ważny element budowanego systemu zintegrowanej obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej. To nowoczesne systemy rakietowe zdolne zwalczać jednocześnie liczne
zagrożenia z powietrza.
Projekt „Narew” zakłada budowę systemów obrony przeciwlotniczej krótkiego
zasięgu w oparciu o istniejące w Siłach Zbrojnych RP elementy,
takie jak stacje radiolokacyjne, urządzenia kierowania uzbrojeniem,
wyrzutnie, samochody transportowo-załadowcze oraz rakiety produkcji brytyjskiej – pociski rodziny CAMM. Tempo realizacji tego projektu oraz
jego efekty stanowią dowód doskonałej współpracy wojskowo – prze- mysłowej, z udziałem brytyjskiego partnera strategicznego.

[continued in next message]

--- SoupGate-Win32 v1.05
* Origin: fsxNet Usenet Gateway (21:1/5)